57767948

زندگی دوباره بطری‌های پلاستیکی

هر دقیقه یک میلیون بطری پلاستیکی در سراسر جهان فروخته می شود که تنها یک دوم آنها بازیافت می شوند و باقی به دریاها می ریزند. استفاده از زباله های بازیافتی در تولید کفش و کیف و لباس و مصالح ساختمانی رو به گسترش است.

به گزارش ایسپیا به نقل از دویچه وله، برای آنکه بطری های پلی اتیلن کهنه و دورریز تبدیل به الیاف پلی استر شوند، ابتدا می باید طی روندی آنان را خرد کرد و به شکل ریزدانه درآورد و پس از روند رنگزدایی این ریزدانه های رنگارنگ، آنان را به الیاف نازک پلی استر تبدیل کرد. این ماده مصنوعی کاربرد متنوع بسیاری در انواع صنایع دارد.

حدود یک چهارم از بطریهای پلاستیکی کهنه و دورریز قابلیت تبدیل به بطری های جدید را دارند. برای تولید این بطری ها ابتدا ریزدانه های پلاستیکی ذوب شده به شکل پاره های استوانه ای شکل درمی آیند. سپس در روندی حرراتی، با دمایی حدود ۲۵۰ سانتیگراد، این پاره ها به بطری های پلاستیکی تبدیل می شوند.

شرکت سوئدی ایکیا، تولیدکننده و فروشنده مبلمان خانه، از بازیافت بطریهای پلاستیکی پلی اتیلن برای روکش های مصنوعی (یا فویل آشپزخانه مدرن خود به نام کونگزباکا (Kungsbacka) استفاده کرده است.

این شلوار زنانه که برشی تنگ و باریک دارد و برگرفته از مدل کلاسیک ۵۰۴ شلوار مردانه است، از الیافی ساخته شده که ٪۲۰ آن از بطری های پلاستیکی تهیه شده اند. برای تهیه هر شلوار جین به طور متوسط ۸ بطری پلاستیکی به کار رفته است.

برای تولید یک پلوور پشمی پلار به ۱۶ بطری پلاستیکی نیاز است که تقریبا مشابه آن پتوهای پشمی هستند که صددرصد از مواد پولی استر ساخته شده اند.

از بازیافت اپلی اتیلن می توان محصولات و لوازم اداری مانند سبد یا پوشه تولید کرد.

درپوش بطری‌های پلی اتیلن شالوده تولید ریزدانه های گرانول را تشکیل می دهند که از جمله در تولید سپر و چراغ جلو ماشین اوپل مدل “آدم” (Adam) به کار رفته است.

شرکت آدیداس کفشی را به بازار عرضه کرده که با بهره گیری از زباله های پلاستیکی تولید شده است. ۱۱ بطری پلاستیکی شناور در اقیانوس به کار رفته تا یک جفت از این کفش ها ساخته شود. %۹۵ از رویه این کفش از پلاستیک صیدشده از آب ها تشکیل شده است.

در روند بازیافت بطری های پلاستیکی کهنه و دورریز پلی اتیلن یا دیگر محصولات مواد مصنوعی، ماده ای تولید می شود که نوع دیگری از مواد ساختمانی است. در سنگ نماهای ساختمان های اکو یا “ساختمان های سبز” کشور تایوان، یک ونیم میلیون از ذرات چنین ماده ای به کار رفته است.

دیدگاه خود را در میان بگذارید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. قسمتهای مورد نیاز علامت گذاری شده اند *