اگر از سهامداران یک شرکت سهامی باشید، شاید با مسئلهی افزایش سرمایه شرکتتان مواجه بودهاید. از سویی افزایش سرمایه مزایایی برای شرکت ایجاد میکند و از سوی دیگر در مواردی، افزایش سرمایه اجباری است. برای مثال، مطابق مصوبهی هیئت مدیرهی سازمان بورس و اوراق بهادار، حداقل سرمایهی شرکتهای سرمایهگذاری و مادر (هلدینگ) مبلغ یکصد میلیارد ریال تعیین شده است. درصورتیکه سرمایهی شرکت شما کمتر از این مبلغ باشد و بخواهید از آن بهعنوان یک هلدینگ استفاده کنید، ناچارید سرمایهی خود را افزایش بدهید. همراه ما باشید، در این نوشته به مهمترین نکات مربوط به افزایش سرمایه در شرکت های سهامی در قانون تجارت و رویهی ادارهی ثبت شرکتها اشاره خواهیم کرد.
سرمایهی شرکت دقیقا چیست؟
سرمایهی شرکت، حق صاحبان آن شرکت نسبت به داراییهای آن شرکت است که با کمکردن بدهیهای آن شرکت از کل داراییهایش بهدست میآید. این تعریف، ماهیتی اقتصادی دارد اما در معنایی دقیقتر که برای درک این نوشته نیز مناسب خواهد بود، میتوان سرمایه را بهعنوان بخشی از حقوق صاحبان سهام تعریف کرد که بهطور رسمی و قانونی تحت عنوان سرمایه توسط مجمع مؤسس تصویب و در دفاتر آن شرکت و نیز در ادارهی ثبت شرکتها، ثبت شده است. در نظر داشته باشیم که ارزش یک شرکت، مفهومی مجزا از سرمایهی ثبتی آن است. ارزش شرکت میتواند کمتر یا بیشتر از سرمایهی ثبتشدهی آن باشد. برای مثال اگر سود بهدست آمده در یک شرکت به سرمایهی (اسمی) آن اضافه نشود و برای مثال به دارایی تبدیل شود، ارزش آن شرکت از سرمایهی ثبتشدهاش بیشتر است.
شیوههای افزایش سرمایه
افزایش سرمایه مطابق با قانون تجارت از دو راه ممکن است:
- صدور سهام جدید؛
- بالابردن مبلغ اسمی سهام موجود.
دربارهی شیوههای پرداخت این دو نوع افزایش سرمایه توضیح خواهیم داد اما ابتدا باید اشاره کنیم که در شرکتهای سهامی، مبلغ اسمی سهام مشخص است و در اساسنامه نیز ذکر میشود. حال درصورتیکه شرایط افزایش سرمایه وجود داشته باشد، ممکن است تصمیم بر این باشد که با همین مبلغ اسمی، سهام جدید صادر شود یا اینکه تعداد سهام افزایش نیابد و به ارزش اسمی آن افزوده شود.
برای مثال درصورتیکه سرمایهی شرکت ده میلیون ریال و منقسم به هزار سهم به ارزش اسمی هر سهم هزار ریال باشد، ممکن است افزایش سرمایه با صدور هزار سهم دیگر به همین ارزش اسمی صورت گیرد یا ارزش اسمی سهام به هر سهم دو هزار ریال افزایش یابد و تعداد آنها تغییر نکند. البته توجه داشته باشیم که در شرکتهای سهامی عام، مبلغ اسمی هر سهم نباید از ده هزار ریال بیشتر باشد.
اما هرکدام از این روشها که توسط مجمع تصویب شود، مادهی ۱۵۸ لایحهی قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت (از این به بعد، لایحه) برای تأدیه مبلغ اسمی سهام، ۴ روش را پیشبینی کرده است. این روشها عبارتاند از:
۱. پرداخت مبلغ اسمی سهم بهصورت نقدی
پرداخت مبلغ اسمی سهام بهصورت نقدی، پیچیدگی خاصی ندارد و از طریق سپرده کردن آن به حساب شرکت به نام تأدیه مبلغ اسمی سهام صورت میپذیرد.
۲. تبدیل مطالبات نقدی حالشده اشخاص از شرکت به سهام جدید
تبدیل مطالبات نقدی حالشده اشخاص از شرکت به سهام جدید، میتواند به هریک از دو طریق صدور سهام جدید یا افزایش مبلغ اسمی سهام سهامداران شرکت صورت گیرد. در این صورت، یکی از مدارکی که باید به ادارهی ثبت شرکتها ارسال شود، فهرست مطالبات حالشده است که باید به امضای بازرس شرکت نیز رسیده باشد.
۳. انتقال سود تقسیمنشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایهی شرکت
دربارهی تبدیل سود تقسیمنشده یا اندوخته به سرمایهی شرکت، در نظر داشته باشیم که انتقال اندوخته قانونی (موضوع ماده ۱۴۰ لایحه) به سرمایه شرکت ممنوع است.
۴. تبدیل اوراق قرضه به سهام
در نظام کنونی حقوقی و مالی کشورمان، اوراق قرضه بهدلیل ربوی بودن به رسمیت شناخته نشده است و بنابراین در افزایش سرمایه نیز موضوعیتی ندارد.
منبع: چطور
دیدگاه خود را در میان بگذارید