ساعت ۶ عصر است و داریم به سرعت وسایلمان را جمع می کنیم تا از محل کار خارج شویم. از یک طرف مجموعه کارها و اتفاقات طول روز در ذهن ما موج می زند و از طرف دیگر موجی از کارهای باقی مانده که موفق به اتمام آنها نشده ایم ذهن ما را مشغول می کنند. معمولا این باعث می شود با احساس درماندگی و عقب ماندگی از برنامه ها، روز کاری خود را به پایان برسانیم، با ذهنی درگیر به محیط خانواده و دوستان وارد شویم و با روانی آشفته ساعتهای انتهایی روز را بگذاریم. در همین زمان است که پنج دقیقه طلایی را باید دریابیم تا این حالتهای منفی را به جایگزینهایی مثبت و موثر تبدیل کنیم:
۲ دقیقه اول: با چشمان بسته ساعتهای روز کاری خود را از ابتدا تا انتها مرور کنیم و سه مورد از «دستاوردهای» امروز را برای خود مشخص کنیم. این دستاوردها می تواند فکر کردن به یک ایده مهم، اتمام یک کار ناتمام، پاسخی قاطع به یک درخواست نامناسب، برنامه ریزی برای یک فعالیت مهم و آشنایی با یک همکار باشد.
۲ دقیقه دوم: همچنان که چشمانمان بسته است، سه فعالیت مهمی که قرار است فردا به آنها بپردازیم را مشخص کنیم. این سه فعالیت بهتر است آنهایی باشند که بیشترین اولویت و اهمیت را در روز کاری آینده ما دارند.
۱ دقیقه آخر: در دل خود از یک نفر قدردارنی کنیم و با ارسال پیامی به او این قدردارنی را ابزار نماییم. پیامی به یک همکار که پشتیبانی موثری از ما کرده است، تشکر از دوستی که راهکاری مناسبی را به ما ارایه داده است، سپاسگذاری از همسر خود که محیط مناسبی را برای فعالیت کاری ما فراهم کرده است.

نویسنده: دکتر سقایی