قالبگیری بادی بر فرآیند تولید ظروف پلاستیکی توخالی اطلاق میشود که تولید آنها توسط قالبگیری تزریقی میسر نیست. به طور کلی قالبگیری بادی فرآیندی است با فشار پایینتر جهت تولید بطری نوشیدنیهای رایج. فرآیند قالبگیری بادی عموماً به سه روش کلی انجام میپذیرد که در زیر به شرح آنها خواهیم پرداخت.
قالبگیری بادی تزریقی
در این روش با استفاده از یک پین به عنوان ماهیچه مانع از پر شدن فضای داخل قالب میشویم. مواد تزریق شده فضای اطراف پین را به طور کامل اشغال خواهند کرد.
در نهایت فرآیند دمش انجام گرفته و سپس پین ماهیچه توسط مکانیزمی خاص از درون قالب خارج می شود.
مهمترین مزایای قالبگیری بادی تزریقی:
پسماند تولید ناچیز.
ضخامت جداره یکسان در تمامی قطعات.
اختلاف وزن قطعه تا 1 درصد.
عدم نیاز به تجهیزات جانبی.
معایب قالبگیری بادی تزریقی:
سیکل تولید طولانیتر نسبت به قالبگیری بادی اکستروژن.
دشواری تولید قطعات جداره نازک.
ناتوانی در تولید ظروف توخالی دستهدار.
قالبگیری بادی اکستروژن:
مبنای این روش در حقیقت بر اساس عملکرد دستگاه اکسترودر میباشد. همانطور که میدانیم از روش اکستروژن عمدتاً برای تولید لولههای توخالی (به ویژه لولههای PVC مورد استفاده در صنعت ساختمان) استفاده میگردد.
در فرآیند قالبگیری بادی اکستروژن، این لولهی توخالی که پاریزون نامیده میشود، میتواند پس از دمش به شکل بطری یا ظرف توخالی مشخصی تبدیل شود.
مزایای قالبگیری بادی اکستروژن:
توانایی تولید کلیهی محصولات منجمله ظروف توخالی دستهدار.
سیکل تولید کوتاه.
توانایی پیادهسازی جدارههای نازک و ضخیم.
معایب قالبگیری بادی اکستروژن:
پسماند 20 تا 40 درصدی مواد.
ضخامت جداره غیرهمسان در ظروف تولیدی.
نیاز به تکنسین بیشتر نسبت به قالبگیری بادی تزریقی.
نیاز به تجهیزات جانبی متعدد.
قالبگیری بادی کششی (رایجترین روش در فرآیند قالبگیری بادی):
قالبگیری بادی کششی رایجترین روش تولید بطریهای توخالی میباشد. در حقیقت، آنچه که عموماً از آن به عنوان دستگاه بادکن یاد میگردد، به کارگیری قالبگیری بادی کششی میباشد.
در این فرآیند، ابتدا پیشنمونهای از بطری نهایی که پریفورم نامید میشود تولید میگردد. این پیشنمونه پس از حرارت دیدن در نهایت مورد دمش و کشش همزمان قرار گرفته و شکل و اندازهی بطری مورد نظر را به خود خواهد گرفت.
مزایای قالبگیری بادی کششی
سیکل تولید بسیار سریع.
فرآیند تولید تکرارپذیر و بسیار پایدار.
معایب قالبگیری بادی کششی:
هزینه راهاندازی بالا که تنها در حجم تولید بالا موجه است.
محدود به موادی خاص به ویژه پت.
محدود به تولید ظروف توخالی.
محدود به تولید ظروف کوچک.
ناتوان در تولید ظروف دستهدار.
منبع: ویکی پلاست
دیدگاه خود را در میان بگذارید