مقدمه ای بر پلی کربنات

این پلیمر یک پلاستیک مهندسی مهم است که در سال 1960 در بازارهای آمریکا و اروپا تجارتی شد و مصرف آن رو به گسترش نهاد.

پلی‌کربنات یک پلاستیک شفاف برای ساخت شیشه‌های نشکن، شیشه‌ی سبک عینک و چیزهایی از این دست است و همچنین این پلیمر در صنعت ساختمان نیز کاربرد دارد. ساختار پلی کربنات در تصویر پایین آورده شده است.

خواص:

استحکام، سفتی و پایداری ابعادی بالایی دارد به همین منظور در بعضی موارد جایگزین فلزات می گردد.
مقاومت بالا در مقابل تنش و نیز قابلیت مفتول پذیری دارد(اره، میخکوبی و سوراخ شدن).
بدلیل داشتن حلقه بنزنی، نقطه نرم شوندگی بالایی دارد که منجر به مقاومت حرارتی عالی می شود.
توانایی استرلیزه شدن با بخار را دارد.
خود خاموش کن شعله است.
برخی از انواع آن شفافیت عالی خوبی دارد.
مقاومت محیطی خوب دارد.
مقاوم در برابر حمله آب، هیدرولیز و روغن های معدنی.
خواص الکتریکی عالی
سازگاری با اکثر روش های قالب گیری رزین های گرمانرم

معایب

عدم مقاومت در برابر UV
عدم مقاومت در برابر محلول های قلیایی هیدرولیز شده، اسیدهای قوی و حلال های کلردار
آلودگی رطوبتی در رزین می تواند باعث تغییر خواص فیزیکی شود.

پلی کربنات در اطراف شما:

اگر به خاطر پلیمرها نبود، بعضی مردم، نمی‌توانستند ببینند! در گذشته عدسی عینک‌ها از شیشه ساخته می‌شدند. اما برای کسانی ‌که بینایی خیلی بدی داشتند، عدسی‌های شیشه‌ای بسیار کلفت و سنگین می‌شد. همچنین اگر شما یک بچه خرابکار با چشمان ضعیف داشته باشید، می‌دانید که عینک شیشه‌ای مدت زیادی دوام نمی‌آورد. امروزه عینک‌ها غالباً از نوعی خاص از پلی‌کربنات ساخته می‌شوند که بسیار سبک‌تر از شیشه ‌است و همچنین دارای شاخص شکنندگی بالاتری است؛ بنابراین عدسی‌های بسیار قوی لازم نیست که خیلی ضخیم باشند و این برای کسانی که بینایی خوبی ندارند، عالی است. لنزها همچنین می توانند از PMMA یا پلی متیل متاکریلات ساخته شوند.

این فیلترهای رنگی از پلیمری سخت و شفاف به نام پلی کربنات ساخته شده‌اند. این فیلترها برای ایجاد جلوه‌های زیبا و همچنین در عکس‌ها برای فیلتر کردن رنگ‌های مخصوصی از نور به کار برده می‌شود.