تابش خورشید

قرار گرفتن بلند مدت در معرض تابش آفتاب، به ویژه اشعه ماوراء بنفش، منجر به شکستن زنجیره‌های پلیمری و پیوندهای شیمیایی و ایجاد رادیکال و بنابراین تضعیف خواص فیزیکی، تغییر رنگ و ورقه‌ای شدن سطوح می‌شود. در بدترین حالت محصولات پلاستیکی شکننده می‌شوند و حتی بعد از مدت کوتاهی تجزیه می‌گردند. برای محافظت از پلاستیک‌ها در مقابل اثرات مخرب اشعه ماوراء بنفش، ترکیبات پایه باید به اندازه کافی تثبیت شوند.

دما

هنگامی که مواد پلاستیکی در معرض گرما و سرمای شدید یا دمای بالا در مدت زمان طولانی قرار می‌گیرند، ساختار پلیمر ممکن است متحمل آسیب فیزیکی گردد. همچنین تغییرات دمای بالا منجر به تحریک واکنش‌های شیمیایی و تضعیف مواد پلاستیکی می‌شود.

از طرفی می‌تواند دمای کاربری ماده موردنظر در رنجی باشد که همچنان ماده از مقاومت خوبی در برابر ضربه و فشار برخوردار باشد با این وجود آلودگی هوا می‌تواند اثرات نامطلوبی بر این ویژگی‌ها داشته باشد. همچنین تابش خورشید دمای سطوحی که به طور مستقیم در معرض قرار گرفتند را می‌تواند تا ۲۰ درجه سلسیوس بالاتر از دمای محیط، بسته به رنگ ماده افزایش دهد.

رطوبت

تأثیر نور UV روی آب منجر به تولید انواع مختلف رادیکال‌های آزاد می‌شود. این رادیکال‌ها می‌توانند فرایند تخریب را آغاز کنند و ادامه دهند. علاوه بر این ممکن است تخلخل و مهاجرت میکروب‌ها را افزایش دهد. اکثر فرایندهای تخریب در آب‌و هوای خشک بسیار آهسته‌تر از آب‌و هوای مرطوب است.

اثرات دیگر اتمسفری

آلاینده‌های مختلف جوی مانند خاک و گرد و غبار و همچنین مواد مضر مثل گوگرد دی اکسید (SO₂) یا ازون و سولفوریک اسید موجود در باران اسیدی در کاربردهای مربوط به فضای باز اجتناب‌ناپذیر هستند. این آلاینده‌ها می‌توانند باعث اثرات شدیدتر Weathering شوند. از جمله مواردی که می‌توان به آن اشاره کرد، قرار گرفتن در معرض شدید گازهای خاصی مانند خروجی از اگزوز وسایل نقلیه می‌باشد که می‌تواند تخریب مواد را به طور قابل توجهی تسریع کند و منجر به ضعف عملکرد مکانیکی شود.

ادامه دارد….

منبع: واحد تحقیق و توسعه آریا پلیمر پیشگام