• سرمایه گذاری چیست؟
  منظور از سرمایه گذاری کردن (Investing)، صرف هزینه ای مشخص به همراه پذیرفتن ریسک مشخص یا نامشخص برای کسب سود در آینده می باشد. مهمترین هدف سرمایه گذاری، کاهش هزینه های فرصت می باشد. به این معنی که ممکن است که فرد پول مازاد راکدی داشته باشد که بتواند آن را در محلی برای سرمایه گذاری و کسب سود به کار گیرد. اما به علت عدم آگاهی، آن فرصت کسب سود را از دست بدهد.

اصطلاح سرمایه گذاری کردن می‌تواند به زمان نیز اشاره داشته باشد. به طور مثال، شما می‌توانید زمان خود را در کارکردن برای یک پروژه یا مشاوره دادن به یک استعداد جوان، سرمایه گذاری کنید. در هر دوی این حالت‌ها، همان نتایج مطلوب سرمایه گذاری پول اعمال می‌شوند: شما امید دارید تا بهره‌ای ببرید.  این بهره می‌تواند به شکل‌های مختلف موفقیت حرفه‌ای (که می‌تواند به منفعت مالی نیز منجر شود) یا رضایت تبدیل کردن یک انسان دیگر به فرد بهتری باشد.

• چگونه سرمایه گذاری کنید

شما می‌توانید از طریق یک بانک، کارگزاری یا شرکت بیمه سرمایه گذاری کنید. در بسیاری از موارد، این سازمان‌ها با سرمایه گذارانی که پول خود را در اختیار آن‌ها قرار می‌دهند، برای سرمایه گذاری های بزرگ‌تر شریک می‌شوند و هر شخص سرمایه گذار در بخشی از سرمایه گذاری بزرگ‌تر حقی دارد. به علاوه می‌توانید با یک کارگزار که به ازای هزینه یا کمیسیونی سرمایه شما را کنترل خواهد کرد، سرمایه گذاری نمایید.

• انواع سرمایه گذاری

دو نوع اصلی از سرمایه گذاری وجود دارد: سرمایه گذاری با درآمد ثابت و سرمایه گذاری با درآمد متغیر. سرمایه گذاری با درآمد ثابت به نوعی از سرمایه گذاری اشاره دارد که یک مقدار مقرر سود به صورت منظم فراهم می‌کند، مثل اوراق مشارکت یا سپرده های کوتاه مدت و بلندمدت بانکی، سرمایه گذاری با درآمد متغیر به مالکیت یک ملک یا شرکت اشاره دارد.

• ریسک نظام مند (systematic) به چه معناست؟

در ارتباط با سرمایه گزاری، تمام اوراق و اسناد بهادار ، با توجه به فعالیتشان یک سری ریسک  دارند.

و با تنوع بخشیدن به نوسانات سایر سهام مشابه، نمی توان از آن اجتناب کرد. به همین دلیل قیمت سهام مختلف در بازار معمولا با هم افزایش یا کاهش می یابد.
با این همه برخی شرکت ها در مقایسه با دیگران، صدمات بیشتری از این ریسک نظام مند می بینند:
شرکت هایی با نوسانات وسیع در فروش، شرکت هایی با بدهی های فراوان مالی، شرکت هایی با رشد سریع، شرکت هایی با نسبت های جاری ضعیف و شرکت های کوچک از جمله این شرکت ها هستند.

• بازار پول یا  money market 

در این بازار ارتباط بین سرمایه گذار و سرمایه پذیر کمتر از یک سال است و سرمایه پذیر ملزم است که وجوه سرمایه گذار را پیش از گذشت یک سال برگشت دهد.

• بازار سرمایه یا  capital market

در این بازار ارتباط میان سرمایه گذار و سرمایه پذیر بیش از یک سال است و بر عکس بازار پول، سرمایه پذیر ملزم به عودت وجوه نیست. در معمول ترین تقسیم بندی، بازار سرمایه به دو بازار اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود:

•  بازار اولیه یا primary market
  در بازار اولیه اوراق بهادار شرکت، برای اولین بار صادر شده و در معرض مبادله قرار می گیرند. به سهام جدیدی که شرکت های بازار ثانویه عرضه می کنند بازار اولی گفته نمی شود.
• بازار ثانویه یا Secondary market
  بازار ثانویه شامل خریداران و فروشندگان سهام و اوراق قرضه ای است که قبلا انتشار یافته است. برای مثال اگر فردی بخواهد سهام یا ورقه ای قرضه ای را که برای اولین بار پس از عرضه توسط یک شرکت خریداری کرده به فروش برساند باید به بازار ثانویه برود.
  به همین ترتیب وقتی شخصی بخواهد، سهم یا ورقه قرضه مربوط به شرکتی را از بازار ثانویه خریداری کند.(در صورتی که آن شرکت در فهرست شرکت های پذیرفته شده در بازار سهام باشد) ناچار نیست منتظر انتشار عمومی سهام جدید آن شرکت بماند.
  بورس اوراق بهادار مهم ترین نهاد بازار ثانویه برای معاملات اوراق بهادار است. بازار ثانویه مکانی است که سهام منتشر شده و در حال انتشار مورد خرید و فروش قرار می گیرند.
  تفاوت بازار ثانویه با بازار اولیه در این است که در بازار اولیه عرضه کننده، سهام را مستقیما به سرمایه گذار می فروشد.

گردآورنده: فاطمه حیدری