در این مقاله، ملاحظات طراحی، قالبگیری و تثبیت (fixturing) برای کمک به کنترل تنشهای باقیمانده اجتنابناپذیر آورده شده است.
متغیرهای زیادی مربوط به قالبگیری تزریقی وجود دارد و یکی از آنها، تنشهای باقیمانده در قطعات قالبگیری تزریقی است. این مسئله در تمام قطعات قالبگیری تزریقی وجود دارد و واقعیت این است که نمیتوان حتی سادهترین قطعه پلاستیکی را بدون هیچگونه تنش باقیماندهای قالبگیری کرد. این تنش باقیمانده باید در زمان طراحی، قالبگیری، تثبیت و عملکرد قطعه مورد ارزیابی قرار گیرد. تنش باقیمانده میتواند قابلتوجه باشد و اغلب به صورت وادادگی پس از اینکه قطعه حمل شد، سوار شد و برای مدتزمانی استفاده شد خود را نشان میدهد. چگونه و چرا این تنش وجود دارد؟
پاسخ ساده است. قطعه زمانی وامیدهد که مجموع تنش داخلی یا باقیمانده و تنش خارجی بیش از استحکام پلاستیک باشد. با یک آزمونه از قطعهای که به آسانی قالبگیری شده برای آزمون وارفتگی گرمایی DTUL (heat-distortion) شروع کنید.
نوار آزمونDTUL معمول با طول 5 اینچ، عرض 5/0 اینچ و ضخامت 25/0 یا 5/0 اینچ است. آزمونه در شکل 1 نشان داده شده است. توجه داشته باشید که ضخامت آزمونه میتواند متفاوت باشد و میتواند با قالبگیری تزریقی یا فشاری ساخته شود. همچنین، میتوانید آن را بهصورت قالبگیری شده و یا تنشزدایی شده (Annealed) آزمایش کنید. تنشزدایی شده به معنی این است که قطعه تا دمایی گرم میشود که اجازه دهد اکثر تنشهای درون قالب آزاد شود. نکته این است با اینکه این قطعه به آسانی قالبگیری تزریقی میشود، اما هنگامیکه طبق استاندارد ASTM 256 آزمایش میشود، تفاوت معنیداری بین قطعه قالبگیری شده (تنشزدایی نشده) و قطعه تنشزدایی شده یا تقریبا بدون تنش وجود دارد.
نتایج، اختلاف 22 درجه سانتیگراد بین قطعه قالبگیری تزریقی شده در دو حالت تنشزدایی شده و نشده و اختلاف 21 درجه سانتیگراد برای نمونهی قالبگیری فشاری شده در دو حالت تنشزدایی شده و نشده نشان میدهد (شکل 2). واضح است که در این نمونه نسبتا ساده با ضخامت یکنواخت، تنش باقیمانده وجود دارد.
شکل 1: نوار آزمون و دستگاه آزمون DTUL.
شکل 2: نتایج DTUL برای نوارهای آزمون قالبگیری شده تزریقی و فشاری.
حال، قطعات معمول قالبگیری تزریقی که تغییرات قابلتوجهی در ضخامت دیواره اسمی دارند و اغلب شامل هندسه پیچیدهای هستند را درنظر بگیرید. وقتی این قطعات قالبگیری تزریقی میشوند، تنشهای باقیمانده داخلی بیشتر ایجاد میشود. چرا؟
در ادامه، چندین عامل که باعث تنشهای باقیمانده در قطعات پلاستیکی میشوند، آورده شده است:
با توجه به این و دیگر مسائل که در اینجا مورد بحث قرار نگرفته است، عاقلانه است که قبل از ساخت قطعه بپرسید “آیا میتواند تنش را کنترل کند؟” یعنی باید قبل از تولید و نمونهسازی اولیه بررسی کنید. چطور؟
این نسبتا ساده است و باید برای تمام برنامههای قالبگیری انجام شود. شما در مورد تنشهای باقیمانده اطلاعات بسیاری کسب میکنید اگر قطعات خود را پس از قالبگیری از نظر گرمایی بررسی کنید. بهاینترتیب، آنها را در یک گرمخانه قرار دهید و ببینید در محدوده دمایی 110 تا 40- درجه سانتیگراد چه رخ میدهد و سپس این را تکرار کنید. شاید کمی وقتگیر باشد اما بهتر است قبل از تولید در مورد مشکلات اطلاعات کسب کنید.
اگر قطعه پس از خروج از پرس درست به نظر رسید، ممکن است در بلندمدت بهدرستی کار نکند. قطعات به جمعشدگی ادامه میدهند و در طول زمان حرکت میکنند. حتی برای قطعاتی که شما تثبیت کردهاید تا آنها را وادار کنید شکل موردنظر را نگهدارند، مراقب باشید. شما سعی میکنید با ذات ماده مقابله کنید و افراد کمی در این بازی بردهاند.
منبع: مجله بسپار
برگردان: دکتر فاطمه خودکار