اگر فرآیند خشک شدن به صورت یک دست و کامل برای تمام گرانول ها اجرا نشود، فرآیند شکل دهی با تغییراتی در گرانروی پلاستیک از ابتدای دهانه ورودی خوراک به پیچ مواجه خواهد شد، و زنجیرهایی که شکسته شده اند با سهولت بیشتری جاری می شوند.
قطعه تهیه شده از چنین موادی می تواند ظاهر بسیاری مطلوبی داشته باشد، و حتی برخی آزمون ها را در دمای اتاق با موفقیّت طی کند، اما شکست زود هنگام آن در درجه حرارت های پایین، و درجه حرارت های بالا اتفاق می افتد.
هنگامی که قالب گیری انجام می شود، حضور رطوبت در محصول تولید شده به صورت های مختلف مانند خط و رگه های نقره ای، حباب های هوا، یا مناطقی جلادار بر روی محصول به صورت های مختلفی نمایان می شوند.
افزایش حرارت باعث کاهش جاذبه مغناطیسی بین بخار آب و زنجیرهای پلیمر می شود، و سهولت جدا شدن بخار آب از پلاستیک را به همراه دارد.
زمانی فرآیند خشک شدن با بازده بالایی صورت خواهد گرفت که افزایش درجه حرارت با کاهش فشار محیط، یا با جریان هوای خشک و داغ همراه گردد.
در مناطق خشک که رطوبت نسبی آن ها در بیشتر ماه های سال (به غیر از لحظات بارندگی یا مواقعی که زمین پوشیده از برف است) پايين است، اگر درب کیسه، در همان لحظه و بلافاصله برای مصرف باز شده باشد و هیج گونه تماسی بین مواد پلاستیکی و هوا قبلاً وجود نداشته، نیازی به فرآیند گازگیری نیست ولی در بقیه موارد باید گازگیری شود.
منبع: ویکی پلاست
دیدگاه خود را در میان بگذارید